Reviews of movies, TV specials, books, theater, and everything pop culture.
Aka Drone Shot Pa More!! (or Metaphors Pa More!!)
So it’s the story of a girl who went soul-searching in Siargao because she didn’t know what flavor of popcorn she really wanted. Very millennial ang problema ni Ate Gurl.
Infer maganda ang waves.
Rating: ★★☆☆☆
(Originally published December 31, 2017.)
1. RICKY DAVAO (F#*@bois)
2. SOLIMAN CRUZ (Iska)
3. VANCE LARENA (Dead Kids)
4. JC SANTOS (Miracle in Cell No. 7)
5. JOEM BASCON (Write About Love)
6. JOHN ARCILLA (Miracle in Cell No. 7)
1. TUESDAY VARGAS (LSS)
2. ANNA LUNA (Tayo sa Huling Buwan ng Taon)
3. JACLYN JOSE (Circa)
4. IANA BERNARDEZ (Metamorphosis)
5. ELORA ESPAÑO (Kalel, 15)
6. MERYLL SORIANO (Culion)
1. ELIJAH CANLAS (Kalel, 15)
2. LOUISE ABUEL (Edward)
3. JANSEN MAGPUSAO (John Denver Trending)
4. CARLO AQUINO (Isa Pa, With Feelings)
5. GIO GAHOL (Sila Sila)
6. ROCCO NACINO (Write About Love)
1. RUBY RUIZ (Iska)
2. MERYLL SORIANO (John Denver Trending)
3. JUDY ANN SANTOS (Mindanao)
4. ANGIE FERRO (Lola Igna)
5. SARAH GERONIMO (Unforgettable)
6. LIZA SOBERANO (Alone/Together)
1. HEIST SCHOOL (Julius Renomeron, Jr.)
2. ANG GASGAS NA PLAKA NI LOLO BERT (Janina Gacosta, Cheska Marfori)
3. SA AMONG AGWAT (Don Senoc)
4. THE SLUMS (Jan Andrei Cobey)
Written by: JUN LANA, KEAVY EUNICE VICENTE, ASH MALANUM
Directed by: JUN LANA, PERCI INTALAN
Written by: CRISANTO AQUINO, JANYX REGALO
Directed by: CRISANTO AQUINO
Written by: JADE CASTRO, SIEGE LEDESMA
Directed by: JADE CASTRO
Written by: WANGGO GALLAGA, KOOKAI LABAYEN, DWEIN BALTAZAR
Directed by: ANDOY RANAY
Written and directed by: ADOLF ALIX, JR.
Written by: JEN CHUAUNSU, KOOKAI LABAYEN
Directed by: PRIME CRUZ
Written by: THOP NAZARENO, JOHN PAUL BEDIA
Directed by: THOP NAZARENO
Written and directed by: JUN LANA
Written and directed by: ARDEN ROD CONDEZ
MABUHAY ANG PELIKULANG PILIPINO!!
Best Feature-Length Film
1. WRITE ABOUT LOVE (Crisanto Aquino) – ★★★★☆
2. MINDANAO (Brillante Mendoza) – ★★★☆☆
3. MIRACLE IN CELL NO. 7 (Nuel Naval) – ★★★☆☆
4. SUNOD (Carlo Ledesma) – ★★☆☆☆
5. CULION (Alvin Yapan) – ★★☆☆☆
6. MISSION UNSTAPABOL: THE DON IDENTITY (Michael Tuviera) – ★★☆☆☆
7. THE MALL, THE MERRIER (Barry Gonzalez) – ★☆☆☆☆
8. 3POL TROBOL: HULI KA BALBON! (Rodel Nacianceno) – ★☆☆☆☆
Best Performance by an Actor in a Leading Role
1. ROCCO NACINO (Write About Love)
Best Performance by an Actress in a Leading Role
1. JUDY ANN SANTOS (Mindanao)
2. MILES OCAMPO (Write About Love)
3. CARMINA VILLARROEL (Sunod)
4. IZA CALZADO (Culion)
Best Performance by an Actor in a Supporting Role
1. JC SANTOS (Miracle in Cell No. 7)
2. JOEM BASCON (Write About Love)
3. JOHN ARCILLA (Miracle in Cell No. 7)
4. ALLEN DIZON (Mindanao)
5. JOJIT LORENZO (Miracle in Cell No. 7)
6. JOEL TORRE (Miracle in Cell No. 7)
7. MON CONFIADO (Miracle in Cell No. 7)
8. SOLIMAN CRUZ (Miracle in Cell No. 7)
Best Performance by an Actress in a Supporting Role
1. MERYLL SORIANO (Culion)
2. KRYSTAL BRIMNER (Sunod)
3. YUNA TANGOG (Mindanao)
4. JASMINE CURTIS-SMITH (Culion)
Until next year!!
Move over, Martin Scorsese! Kinabog ng visual effects team ni Bossing ang ginawang de-aging kay Robert de Niro sa The Irishman. Infer, may effort for authenticity ang pelikula. Sana lang nag-level up din siya from the usual Pinoy slapstick humor.
Nung una ko makita ang trailer nito sabi ko parang Ocean’s movie tapos ganun nga siya. Hirap na ako maniwala na very advanced ang technology abroad to pull off that kind of heist eh sa Pilipinas pa kaya? May pa-Mission Impossible reveal pa sa dulo that didn’t make any sense at all. To be fair, may apparent self-awareness siya about local action films na nakakaaliw.
Bakit halos lahat ng ginaya ng character ni Wally Bayola eh from Star Cinema/ABS? (Very Wenn Deramas ang comedy ha.) Napaisip tuloy ako kung wala ba talagang iconic characters ang GMA. Why not Victor Magtanggol or Kara Mia para mas self-deprecating? Konti lang makakuha ng reference?
Gusto ko yung unang eksena pa lang ni Jake Cuenca eh level 10 na agad ang acting niya. Yung parang hindi na ulit siya mabibigyan ng ibang pelikula ever kaya tinodo na niya lahat. Kahit pag-nguya lang niya ng gum talagang may nuance, may galit. Nagsusumigaw na “May Yahoo! OMG Award ako for Male Kontrabida of the Year mga amateurs!”
Rating: ★★☆☆☆
Sorry, mahal kita Coco Martin, but you will never be Fernando Poe, Jr. Huwag mo sayangin ang husay mo sa pag-arte sa ganitong mga regressive at problematic na pelikula na dapat namatay na noong ‘90s.
Napaka-helpless ng character ni Jennylyn Mercado dito. Nung nagsusuntukan sina Coco at Sam Milby, wala siyang ginawa kundi sumigaw sa gilid ng batis ng “Tama na, tumigil ka na! Pol, mag-ingat ka Pol!” Ganito yung tipo ng mga babae na nagrereklamo sa social media na di sila pinapaupo ng mga lalaki sa MRT. Jusko itatakwil ka ng Gabriela ghorl!
Wasted opportunity na hindi kinuha si Maxine Medina pantapat sa tucked Paloma character ni Coco. Pero at least nalaman ko na fan siya ng White Chicks sa dami ng ginaya dito.
Lakas ng tawa ko nung yung isa sa mga goons hinawakan sa baba si Rowell Santiago para i-check kung buhay pa siya after ng ambush.
Lastly, natuwa ako kasi nagpunta sila sa probinsya namin na Balete, Batangas pero bakit walang punto yung mga nakatira dun. Ah ah naman paano baga nangyari iyun? Nakakaadwa naman aring si Coco baka masampiga ko ay lungangi iyan.
Rating: ★☆☆☆☆
Thank you sizie J.J. for listening to the normie suggestions that I made after The Last Jedi.
Best scene for me nung nagsayaw ng Tala yung mga mukhang pugita.
Rating: ★★★☆☆
Umiyak ako ng isang baldeng luha dun sa Korean original kahit na problematic ang story, sobrang unbelievable, at emotionally manipulative. Wala masyadong binago dito sa Pinoy version kaya mga dalawang basong luha pa rin ang iniyak ko.
Dahil hindi talaga iniba ang kwento, lumabas na napakalinis at medyo cozy ng bilibid. Yung di mo iisipin na may annual pigsa festival ang mga preso natin. Baka hindi pinayagan ang changes kahit Pinoy na ang setting, similar dun sa recent Miss Granny remake.
Yung biggest concern ko dito ay inconsistent ang portrayal ni Aga Muhlach ng isang special character. Parang hindi isip bata minsan yung delivery ng lines niya kaya medyo bumibitaw ako lalo na kapag dramatic na ang eksena. Bumawi naman siya nung dulo at lumabas ang galing ni Miguelito.
Para sa akin, yung supporting cast ang nagdala talaga ng movie. Inisip ko nga na baka mas maganda kung si John Arcilla ang bida. Muntik ako maglupasay sa sinehan nung phone call scene ni Jojit Lorenzo. Tapos daming iyak-tawa moments din with Joel Torre, Mon Confiado, at Soliman Cruz. Ang huhusay!
Pero ang standout sa grupo ay si JC Santos. Kahit ang off pakinggan nung mga bakla jokes sa kanya, madadala ka sa kanyang acting kahit na nagsasayaw lang siya bilang Sailor Moon.
If you liked the original, magugustuhan niyo din ito. If nairita lang kayo dun, wag umasa na magbabago ang opinion nyo dito. Kung di nyo pa napanood ang Korean version, available siya sa mga suking tindahan.
Rating: ★★★☆☆
To be fair, ang daming visually-arresting images dito lalo na yung mukhang natatabunan ng lupa at yung use ng red string. May feel siya ng current Hollywood horror movie. Yung di puro cheap jump scares na lang. Kaso problema rin na hindi siya nakakatakot at all.
Aliw na aliw ako sa call center setting na nasa isang abandoned hospital tapos literal na production floor na agad paglabas ng elevator. Ano kayang mga grievance and appeals ng mga agents dito maliban sa amoy chloroform tapos parang nagtitipid sila ng kuryente?
Lakas ng tawa ko nung yung COO ng company na si Mylene Dizon ay nagmamasid sa mga agents mula sa second floor at nakikinig sa call-handling skills nila. Kabog niya lahat ng kilala kong terror QAs. Tenga lang pala niya ang katapat ng call monitoring systems. Feedback agad for immediate coaching.
Hindi ako masyadong impressed noon kay Krystal Brimner sa Honor Thy Father. Pero iba ang galing niya dito as a possessed girl. Ang ganda ng transitions niya from being helpless and innocent to sinister and creepy.
The best for me na hindi si Susan Africa ang may TB dito for a change. Kaso kelangan ba talaga na gawin siya kamukha nung internet viral sensation na si Momo?
Rating: ★★☆☆☆
Very disappointing, especially since I’m a lowkey fan of Yapan’s films. Yung kahit di ko masyado maintindihan ang poeticism/lyricism/symbolism (at lahat ng -ism) sa mga pelikula niya, lutang naman ang artistry at craftsmanship. Nawawala yun dito.
Maliban sa dalawang creative choices (yung dream sequences ni Jasmine Curtis-Smith at yung goosebumps-worthy kidlat scene sa dulo), iisipin mo na si Joel Lamangan ang nag-direct nito. Daming gustong sabihin pero walang pinatunguhan. Sobrang kalat.
Sayang kasi andito ang mga acting greats ng Pinoy cinema (Jasmine, Iza Calzado, and Meryll Streep-Soriano). Bonus pa yung much-hyped cameo ni John Lloyd Cruz. Nagtitigan lang sila ni Meryll pero dalang-dala ako sa eksena. (Please come out of retirement!!)
Ang pakiramdam nung over two hours na runtime ng pelikula ay para kang nagbabasa ng History book. Alam mo na may sinasabing importante pero sobrang bagot. Tatlo na nga lang kami na nanuod tapos ang sarap pa ng tulog nung magkayakap na mag-jowa sa harapan ko.
Rating: ★★☆☆☆
Probably the biggest surprise of this year’s festival. As in wala akong gana panoorin siya after ko makita ang trailer lalo pa at parang typical hugot romcom. Tapos mukhang Kuya and Bunso levels sina Rocco Nacino at Miles Ocampo (which the film smartly acknowledged). I was so happy to be proven wrong.
Ang lakas ng chemistry nung dalawa. Yung ayoko talaga ng sisig pero mukhang mapapakain ako sa sobrang kilig. Tapos magaling talaga sila pareho umarte. May kanya-kanyang dramatic highlights. Ganda ng pagkagamit sa trope na nasa parehong eksena sila ng mga creations nila.
Nagustuhan ko yung discussions tungkol sa thought processes nila as writers. Ang apt nung reference sa Trip to Quiapo ni Ricky Lee. Alam ko na may taste rin si Ms. Rom-Com kasi ilan sa mga paborito niya ay Got 2 Believe, One More Chance, at That Thing Called Tadhana.
May hawig siya sa Last Fool Show na pinalabas early this year with its stab at formulaic local romance flicks. Natawa ako sa Villegas-Jadaone reference, sa pelikulang “I’m Drunk, I Hate You” at sa pagsingit ng memorable hugot na “Mahal mo ba talaga ako o minahal mo lang ako?”.
Mahusay din dito sina Joem Bascon at kahit si Romnick Sarmenta in a small role. Ang only weak link ay si Yeng Constantino. Di na nga sya mukhang leading lady in a Star Cinema-ish movie tapos di pa marunong umiyak. Parang pinili lang siya kasi singer sa banda yung character nya so kelangan magaling kumanta. Sayang.
My favorite quotes:
• “Ganun naman ang love eh, minsan bullshit.” (Tapos napasubo na lang si Miles ng lettuce wrap haha!)
• “People who love are capable of hurting.” (Tagos!)
• “Nasa pag-revise kasi lumalabas ang ganda ng isinusulat.” (HAHAHAHAHA! Bato-bato sa langit, ang tamaan ay pangit.)
Rating: ★★★★☆
